Tuesday, October 11, 2011

Appendix

Dh berhabuk dh cite nie..Tp nk cite la jgak sbb ini pengalaman pertama sy menjalani operation..

Jam 3 pagi 23 Ogos 2011, perut rs sakit sangat mcm ade batu bengkak yg berdenyut2. Pegi toilet n kejutkan hubby,bgtau sakit sgt. Bangun sakit, ddk sakit..batuk pn sakit kt perut. Kol 4.30 pagi hubby kejut tanye cmne dh kurg ker, sy ckp masih same dlm ms yg sama sempat pesan kat hubby " b, klu sakit ni smpai pagi tak kurg..hubby amik cuti bwk syg gi klinik eh". Hubby jd sgt risau,smpai die xleh tido trus bgn tuk sahur..mula die ajak sy gi hospital time tu jgak,die ingat something to do with the baby.Tp mikhail camne??? Jd sy terpaksa thn sakit tu smapi pagi. Seawal 7 pagi hubby trus anta mikhail umah baby sitter...

Sy ajak hubby gi klinik dl, kami pegi klinik Dato' Dr Sharil. Sbenarnye ms tu 1st time sy gi klinik ni,mmg panel TM tp sebab klinik tu kat Ipoh town (dlm 20 min dr umah) jd kami mmg tak penah pegi,slalu pegi panel depan umah saje. Tp kawan2 ofis n babysitter slalu cite Dr Sharil ni bgus. Tak tau haritu aku terdetik tuk gi klinik tu..Klinik bukak kol9, tp 8.50pg dh tertonggok kt depan sbb klinik ni sgt la ramai org..

Jmp doc, die check and die kate clinically proven appendix, so die nk refer sy hospital. Die tanye husband sy keje mane and jawatan ape,trus die kate GOOD! sbb die boleh refer sy ke private hospital. Die tanye sy nk gi hospital mane, sy ckp kami dh biase KPJ..even kt Ipoh ade juga Pantai Hospital tp GL procedure kt KPJ adalah di hujung jari anda...ceh..KPJ uruskan A-Z.so mmg senang..

Tp mmg tabik spring dengan Dr Sharil nie, 1st time sy jmp doc klinik yg bukan shj buat surat refer letter..tp siap recommend surgeon. Bukan itu saje ye..die siap call doc pakar tu, to make sure that he's available on that day. Die recommend Dr Monu, bile Dr Sharil call Klinik Dr Monu kt KPJ, the assistant ckp doc kat OT. Die call plak OT, talking directly to the doc that he's sending patient to the hospital. KPJ plak cm ade hotline je dgn Dr Sharil ni, bile pick phone trus jwb " Yes Dato'".

Bile smpai kt Emergency, tak smpai 10 min Dr Monu dh dtg, check and proven appendix. Die kate cara nk recognise appendix 1. bile tekan perut kanan rs sakit 2. bile tekan perut kiri, perut kanan yg rs sakit and 3. bile tekan dan lepaskan tgn yg tekan perut secara melonjak kite rs sakit jugak. Since last sy mkn secawan milo kol 8 pagi, doc kate operation at 3pm on the same day. sy ckp doc " doc, arini jgak ke???????". Time tu air mata trus berjurai2...byk bende pikir..

Ms tu kami husband and wife sehelai sepinggang..bwk diri n purse masing2 jer..Bygkan sy masuk OT tanpa ape2 preparation. Pling sy sedih bile ingat Mikhail..Ya Allah, tuhan saje tahu sbb ms tu sy xpenah tinggal kan die mlm hari..dari umur die 1 hari sampai 1 thn 6 bln.Time tu kami bingung, sbb sy kuar OT mungkin dlm kol5 ptg. husband mst la perlu stay dgn sy 1 mlm sbb masih lemah kn. So sape yg nak jg die mlm???? tu sesape yg tinggal dekat dgn parents masing2 patutlah bersyukur..dlm situasi sy even MIL kt Parit tp die masih berkerjaya..dok pn dlm 45 min dr umah kami.Plus,sy tak pnah tinggalkan anak sy dgn MIL, kecuali mak sy kt Cheras. Tp bile nk gamble bg MIL jg, husband plak tak confident..last2 husband cube tanye pengasuh..Alhamdulillah die nak jg Mikhail..Terima kasih la byk2!!

Lpas everything settle sy byk selawat n istighfar..sbb sy sgt berdebar. Ms operation mmg tak sedar ape, tetibe je sedar dh kat observation room. Bile sy dh sedar trus nurse tolak ke wad. Tp sy tak suke bile bius satu bdn...mula2 tu nk telan liur pn xleh.tgn n kaki ape tah lg..mmg takleh nk gerak lnsg..

Smpai kat wad, MIL and hubby dh tggu..sy cume dpt dgr MIL ckp " die tgh mamai ni sbb bius..". Hari pertama byk tido saje..Hari kedua dh stat rs sakit..bius dh takde kot. Hari tu jgak discaj, and MIL trus bwk sy blk Parit trus cuti smapi raya. While hubby and Mikhail stay another nite kat Ipoh sbb the next day hubby mengajar lagi last day bfr cuti raya..

Sakit lepas operation tuhan saje yg tau...jln bongkok, nk angkat bdn pn sakit..nk melangkah pn sakit.mcm nk nangis..everytime nk berjln mst pastu muka pucat.Tp setiap hari ade improvement..sakit makin kurg..makin selesa..

Pling ralat adalah semua nie berlaku seminggu sebelum raya..bygkan husband sy, bj raye sy, die n mikhail pn die tak tau kat rak mane..dgn umah tak berkemas..sbb slalu klu nk tinggalkan umah lame, sy mst pastikan umah kemas..lantai dh bermop..kesian husband kene bt sorg.

kebetulan follow-up one day bfr raya, jd sy ckp kat husband " hubby pack jer bj nk pkai hari2 dl..nnti ms gi follow-up kite singgah umah sekejap amik bj raye". Bkn tak percaya husband tp sy dh biase buat final check up bile tinggalkan umah...jd rs nk jenguk jgak sekejap..Sebaik la persiapan raya byk dh siap..klu tak mst la lg sedih. Ms tu sampin mikhail tak beli lg, sy pesan dgn MIL dengan penuh emosi sebak srh die beli jgak n cr smpai jmp..huhuhuhu..

Satu lagi bende yg sedih..pas operation sy xboleh nk dukung mikhail.LANGSUNG OK!!. menangis sy bile Mikhail minta n merengek srh sy dukung..sedih sgt tau! Bile die nk peluk n cium sy, MIL akan angkat die kat tepi bdn sy supaya die boleh peluk...sgt hiba n sedih ms tu!

Ape2 skrg dh pulih, pantang mkn seminggu jer,pastu dh raya!.hhehehe...

No comments :